کنجد یکی از قدیمی ترین و سنتی ترین دانه های روغنی است که ارزش غذایی زیادی دارد. این دانه ابتدا در آفریقا کشت شد و سپس به هند برده شد. کنجد با انواع مختلف خاک سازگار است، اگرچه در pH خنثی در خاک های حاصلخیز و زهکشی مناسب عملکرد خوبی دارد. دانه های کنجد ارزش غذایی و دارویی دارند زیرا غنی از چربی، پروتئین، کربوهیدرات، فیبر و مواد معدنی ضروری هستند.
کنجد یک دانه روغنی ارزشمند است که شامل ترکیبات مختلف زیست فعال از جمله لیگنان، توکوفرول، فیتواسترول، فسفولیپیدها، پلی فنل ها، فیتات ها، فلاونوئیدها و پپتیدها می باشد. توکوفرول ها (ترکیبات ویتامین E) قسمت عمده ای از رژیم غذایی انسان را تشکیل می دهند. آلفا لینولنیک اسید که یک اسید چرب امگا 3 بوده و به عنوان یک اسید چرب ضروری در نظر گرفته می شود، قسمت عمده ای از اسیدهای چرب غیر اشباع در کنجد را تشکیل می دهد. کنجد حاوی روغن متمایزی است که بدون هیچ مشکلی هضم می شود و همچنین در برابر اکسیداسیون پایدار است.
هر 100 گرم کنجد پوست کنده حاوی 631 کیلوکالری انرژی، 20/45 گرم پروتئین، 61/21 گرم چربی، 11/73 گرم کربوهیدرات، 11/6 گرم فیبر رژیمی و مقادیری کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، ویتامین A، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، فولات و آلفا توکوفرول می باشد.
کنجد به عنوان یک ماده سلامتی بخش برای پیشگیری از پیری و افزایش انرژی مورد توجه قرار گرفته است. این ماده حاوی طیف وسیعی از آنتی اکسیدان ها است که از بدن در برابر اثرات مضر رادیکال های آزاد محافظت می کنند. مواد مغذی و ترکیبات زیست فعال موجود در کنجد در جلوگیری و کنترل بیماریهایی چون سرطان، پوکی استخوان، فشار خون و بیماریهای قلبی عروقی موثر هستند.
استفاده از کنجد در رژیم غذایی می تواند طعم بهتری در غذاهای مصرفی روزانه ما ایجاد کند. دانه های کنجد طعم و مزه مطبوعی دارند که شبیه آجیل ها است و استفاده از آن در محصولات مختلف ساده است. می تواند روی سوپ ها، سالادها، ماست یا کیک و نان پاشیده شود. دانه کامل کنجد را می توان به محصولات پخته شده افزود که باعث ایجاد ظاهر جذاب و بهبود بافت محصول نهایی می شود.
